Niemand zal zonder goede voorbereidingen en gedetailleerde bouwtekeningen een huis laten bouwen. Dit principe zou ook moeten gelden voor het ontwerpen en bouwen van een database. Zoals uit de volgende beschrijving blijkt, is deze activiteit in zekere zin te vergelijken met het ontwerpen en bouwen van een huis.

Bouwen van een huis
Het (laten) bouwen van een huis vindt in een aantal stappen plaats:

1. In een eerste gesprek wordt vastgesteld hoeveel kamers het nieuwe huis moet hebben, of er een badkamer moet komen, of een doucheruimte, of allebei. Verder komen vragen aan de orde als: Komt er een plat dak of een schuin dak? Moet er een kelder komen? Kiezen we voor een open of gesloten keuken? Is er een bijkeuken nodig? Moet de woonkamer naar het zuiden of het oosten worden gericht? In deze eerste stap wordt bepaald hoeveel ruimtes het huis zal krijgen.

2. Naar aanleiding van de uitkomst wordt er een tekening gemaakt. Op die tekening zijn de gekozen ruimtes terug te vinden, op de juiste plaats binnen de plattegrond. Deze tekening bevat ook de plaats van de ramen, deuren, wastafels, lichtpunten en dergelijke.

3. De derde stap is het maken van de bouwtekeningen. Dit zijn tekeningen die je als (toekomstige) bewoner in het algemeen niet te zien krijgt. Ze zijn bestemd voor de metselaars, de timmerlieden, de installateurs en andere bouwvakkers.

4. Pas in de vierde stap vindt het eigenlijke bouwen plaats. Nu gaan de metselaars, timmerlieden, installateurs en anderen aan het werk.

5. Als het huis klaar is ga je erin wonen: het huis wordt in gebruik genomen.

Bouwen van een database
Deze vijf stappen vind je ook terug bij het ontwerpen en bouwen van een database:

1. Met behulp van Data Flow Diagrams is vastgesteld welke gegevens er nodig zijn binnen het te ontwerpen informatiesysteem. Deze gegevens zijn de basis voor de volgende stap.

2. Naar aanleiding van de eerste stap wordt er een schema gemaakt. In dat schema is vastgelegd welke soorten gegevens er nodig zijn. Verder tref je in dit schema aan wat de samenhang is tussen die gegevens. Deze schematische weergave staat bekend als het Entity Relationship Diagram, afgekort als ERD.

3. In de derde stap worden de ‘bouwtekeningen’ gemaakt. In het geval van een database betekent dit dat het ERD wordt omgezet in een relationeel model. Een relationeel model is een precieze specificatie die aangeeft hóe de database gebouwd moet worden.

4. Naar aanleiding van het relationele model kunnen de bouwers van de database aan de slag. Volgens de gegeven specificaties in het relationele model wordt de database gebouwd en gevuld met gegevens. Daarbij wordt gebruik gemaakt van een speciaal programma of een programmeertaal. Er bestaat een standaard programmeertaal die SQL-DDL wordt genoemd. SQL staat voor Structured Query Language, DDL staat voor Data Description Language. Verder beschikt elk DBMS over een eigen methode om dit te realiseren.

5. Als dit allemaal achter de rug is, kunnen de gebruikers met de database gaan werken. Dat wil zeggen: ze kunnen gegevens in de database veranderen, gegevens verwijderen en gegevens toevoegen. Ook kunnen de gebruikers informatie opvragen uit de database. Ook hiervoor heeft SQL faciliteiten, namelijk in de vorm van DML (Data Manipulation Language).